Aandacht is het vermogen om te bepalen waar je je bewust mee bezighoudt. Allerlei gedachten, gevoelens en prikkels komen dagelijks voorbij, maar pas als je er écht je aandacht op richt, merk je ze bewust op. Wanneer je die aandacht intens en doelgericht op iets kleins of specifieks houdt, spreken we van concentratie (Csikszentmihalyi, 2014).
Concentratie helpt je om informatie vast te houden en ervan te leren. Hoe goed je je kunt concentreren, hangt af van twee dingen: hoe gericht je aandacht is én hoe lang je die aandacht kunt vasthouden (Murphy, 2012).
Je kunt je concentratie verliezen als iets anders je aandacht trekt. Dat kan van binnenuit komen, zoals dagdromen, honger of piekeren, maar ook van buitenaf, zoals harde geluiden, fel licht of iemand die je aanraakt. Soms is het simpelweg een kwestie van tijd: je aandacht verslapt doordat je moe wordt, het onderwerp je niet zo boeit of emoties je afleiden.
Ook je lichamelijke gesteldheid kan invloed hebben. Medicijnen, bepaalde neurologische aandoeningen of een minder goede doorbloeding van de hersenen – bijvoorbeeld door roken, eetgewoonten of diabetes – kunnen ervoor zorgen dat je minder lang gefocust blijft (Domsch & Lohaus, 2009; Murphy, 2012).